Service Discovery Web Client

W poprzednim rozdziale przygotowaliśmy usługę rejestrującą Eureki, a także stworzyliśmy mikroserwis, którego dwie instancje zostały dodane do rejestru. Teraz zajmiemy się budową web clienta zainteresowanego wywołaniem usługi mikroserwisu. Przeanalizujmy, co dokładnie ma się wydarzyć.

Aplikacja kliencka (web client, client) ma do wykonania pewne zadanie. Logika tego zadania jest zamknięta wewnątrz kodu naszego mikroserwisu. Aplikacja kliencka oczekuje wykonania logiki, a to, jak i gdzie i przez jaką instancję logika ta będzie wykonana, nie ma dla niej żadnego znaczenia.

Innymi słowy, klient wyśle żądanie pod adres usługi, a to która instancja mikroserwisu faktycznie wykona obsługę żądania, pozostanie już w gestii Eureki. Klient nie będzie miał wpływu na to, która instancja zostanie wybrana. Nie będzie też nic wiedział o faktycznej lokalizacji mikroserwisu.

Idea stosowania mikroserwisow wiąże się również ze skalowaniem systemu, czyli zwiększaniem ilości instancji mikroserwisu wykonujących daną pracę. W dalszej części rozdziału pokażemy, jak wygląda to z bliska. Uruchomimy dwie instancje mikroserwisu, które będą na zmianę wykonywały to samo zadanie. Najpierw jednak zacznijmy od stworzenia projektu klienta.

Projekt eureka.web.client

Tworzymy projekt aplikacji klienckiej. W tym celu wchodzimy na stronę Spring initializera i tworzymy projekt jak na poniższym zdjęciu. Poza metadanymi projektu i wersją Spring Boot-a niezwykle ważne jest dodanie zaznaczonych zależności (dependencies). Po skonfigurowaniu pobieramy projekt (Generate) i rozpakowujemy go na dysku. Appa Notka. Dodajmy, że Thymeleaf nie jest wymagany do samego zorganizowania architektury mikroserwisów, ale przyda się nam, aby pokazać działanie klienta. Wykonamy w nim mały fragment widoku wyświetlającego w przeglądarce informacje otrzymane z mikroserwisu. Natomiast Spring Web jest nam potrzebny do tego, aby uzyskać dostęp do klasy RestTemplate, za pomocą której wyślemy request z naszego klienta do Eureki. Dalej importujemy projekt jako Maven project do naszego IDE. Efekt importu jest taki jak poniżej. W celu zwiększenia czytelności zmieniliśmy nazwę wygenerowanej klasy z Application na EurekaWebApp. Dostarczamy konfigurację polegającą na zdefiniowaniu portu, pod którym nasz klient będzie dostępny. Konfigurację dodajemy do pliku application.properties (/src/main/resources/application.properties):

Kontroler webowy

W naszej mini aplikacji dodajemy kontroler, który przyjmie żądanie GET i uruchomi metodę process. Metoda wykorzystuje obiekt klasy RestTemplate, którego zadaniem jest wykonanie wysłania requestu na konkretny URL. W ten sposób kontroler skontaktuje się z rejestrem Eureki, a więc z pośrednikiem, a on wybierze docelową instancję wykonującą zadanie. Dodamy jeszcze drobny fragment frontendu, posiłkując się Thymeleaf. Będziemy pokazywać w przeglądarce msg i time. Najważniejsza jest zmienna msg, ponieważ ona przechowuje zawartość wiadomości zwróconej przez docelowy mikroserwis: Odwołanie do tego mikroserwisu odbywa się za pomocą usługi pośredniczącej, więc potrzebujemy go jakoś zidentyfikować. W tym celu używamy nazwy mikroserwisu (eureka.microservice) wraz z nazwą mapowania GET (process). Oczywiście takie mapowanie musi istnieć a nszym mikroserwisie. Dlatego też dodajemy do kodu projektu eureka.microservice z poprzedniego rozdziału poniższy kontroler z zadanym mapowaniem: To tutaj konstruujemy wiadomość, która finalnie jest zwracana do klienta po wykonaniu metody process.

Podsumujmy teraz kolejne kroki:

• W projekcie eureka.web.client dodaliśmy metodę uruchamianą na wysłanie żądania GET z przeglądarki.
• Nasz mikroserwis eureka.web.client wywołał po nazwie mikroserwis i metodę, którą jest on zainteresowany (eureka.mikroservice/process).
• Pośrednik (eureka.server) otrzymał żądanie z nazwą mikroserwisu, dzięki czemu wie, który serwis wywołać. To jaką instancję uruchomi, zależy już od niego.
• Pośrednik otrzymuje odpowiedź z mikroserwisu (eureka.microservice) i odsyła ją do klienta (eureka.web.client).
• Odpowiedź jest wyświetlana w przeglądarce dzięki wykorzystaniu Thymeleaf.

RestTemplate i adnotacja @LoadBalanced

Wyżej napisaliśmy, że do uruchomienia usługi potrzebna jest klasa RestTemplate (ew. można też użyć innych rozwiązań np. FeignClient), co oczywiście jest prawdą. Problem w tym, że klasa ta nie jest domyślnie dostępna jako bean, więc musimy sobie takiego beana stworzyć. Oprócz tego, że tworzymy beana restTemplate, to jeszcze do metody tworzącej dodajemy adnotację @LoadBalanced. Robimy tak, ponieważ chcemy poinformować naszą Eurekę, aby wykonywała "balansowanie obciążeniem", czyli aby wykorzystywała różne instancje mikroserwisu do obsłużenia żądania. Owo balansowanie obciążeniem domyślnie jest wykonywane za pomocą algorytmu round-robin, a więc wykorzystywane są po kolei wszystkie opcje, a w momencie ich wyczerpania algorytm startuje od początku. Tłumacząc to na język usług, każde kolejne żądanie będzie obsługiwane przez instancję, która jeszcze tego nie robiła, a jak już wszystkie instancje wykonają zadanie przynajmniej raz, wówczas proces jest powtarzany. W ten sposób obciążenie jest rozkładane równomiernie miedzy wszystkie instancje.

W przypadku gdy mamy dwa mikroserwisy, będą one obsługiwały żądanie na zmianę, co doskonale widać, gdy uruchomimy kolejno: projekt eureka.server, dwie instancje eureka.microservice oraz instancję naszego klienta eureka.web.client: i wtedy zaczniemy wysyłać żądania jedno po drugim: Widać wyraźnie, że wiadomości są zwracane z dwóch różnych instancji i na każdej z nich inkrementacja jest wykonywana niezależnie. Autor: Kasia Kowolik
Data: 25 października 2020
Labele:Backend, Poziom średniozaawansowany, Java, Mikroserwisy, Spring, Spring Boot Linki: Spring Boot Initializr


https://github.com/javappa-coding/eureka-service-discovery